Η Άννα και οι λεπτομέρειες....

Αγαπώ πολύ την λεπτομέρεια..
ζώ μέσα απο τη λεπτομέρεια..
Πιάνομαι απο λεπτομέρειες και μπορεί για αυτές να αποφασίσω να διαλύσω ή να φτιάξω κάτι.
Ποίο ομως είναι το όριο της λεπτομέρειας??
*****************
(Διάλογος)

• -Είναι λεπτομέρεια που σε βλέπω πάλι παντού?
• -"....."
• -Να θεωρήσω πάλι οτι δεν τρέχει τίποτα?και το κάρμα?τι απέγινε το κάρμα..?και εγώ που είμαι της λεπτομέρειας αυτή τη λεπτομέρεια πώς μπορώ να την αγνοήσω..?Θέλω να την αγνοήσω,μπορώ.Θέλω όμως πρώτα να καταλάβω αν είναι λεπτομέρεια..
• -"....."
• -Όχι λες ε?δεν είναι..μμμ και τι είναι νομίζεις..?
• -"....."
• -Καρμικο.. ε?και πώς υπερασπίζεσαι το κάρμα σου?
• -"....."
• -ααα δεν το υπερασπίζεσαι..Γιατί?
• -"....."
• -Τι θα πεί δεν μπορεις να το υποστηρίξεις..?Δεν καταλαβαίνω,δεν σε κατάλαβα ποτέ μου ,δεν με άφησες.
• -"...."
• -Τι πάλι θα μου την αφιερώσεις?Πάλι την "Άννα" ?

--------------------------------------

-"...Άννα μου, με τις αλλιώτικες συνήθειες, τις αλλιώτικες κινήσεις.
Είχες πολύ καλούς τρόπους.
Φαινόταν ότι ήσουν από άλλο κόσμο.
Όμως, εσύ έκανες ό,τι μπορούσες για να μην το δείχνεις.
Δεν περιφρονούσες τη φτώχεια αλλά ούτε σε γοήτευε ιδιαίτερα.
Όλα σε σένα ήταν διαφορετικά...."

• -Α μάλιστα..ναι ήμουν διαφορετική και γι'αυτό με διάλεξες..συμφωνώ,όμως που είναι το κάρμα?
• -"...."
• -Ναι ναι με συγχωρείς έχεις δίκιο δεν θα πρεπε να βιάζομαι.. πάμε παρακάτω..

-"..Ερχόσουν και μ' έβρισκες.
Το κρεβάτι μου, το στήθος σου...
Άννα, μικρή πρόστυχη κυρία..."

• -Απολάμβανες το σεξ μαζί μου..οκ κι αυτό το κατάλαβα..παρακάτω..

-"...Πού να 'σαι τώρα;
Ποιος ξέρει πώς περνάς...
Πού να 'σαι τώρα; Αχ πώς αντέχεις;
Χωρίς να έχεις αυτό που αγαπάς
και δίχως ν' αγαπάς αυτό που έχεις..."

• -Μα τώρα τι έρωτησεις είναι αυτές?αφού ξέρεις πού είμαι..!κάθε μερα με συναντάς τυχαία!!!
• -"..."
• -Α είναι τρόπος έκφρασης?πές το ρε φίλε και είχα ανησυχήσει..
• και να σου πω και κατι άλλο..πως ξέρεις οτι δεν έχω αυτο που αγαπάω..?
• -"...."
• -Α εσένα αγαπάω..?και δε σε έχω ε??πές το μας κ αυτό γιατί ανησύχησα για δεύτερη φορά..πάρακάτω γρήγορα!

-"..Ξέρεις Άννα εμείς οι δυο
ήταν γραφτό να συναντηθούμε.
Τι να ξέρουν; Πώς μπορούν να ξέρουν οι άλλοι;"

• -Να το και το κάρμα και ομολογώ είναι το μόνο που δεν μπορώ να αρνηθώ.

-"..Απόψε θα 'ρθω στο πρώτο σου όνειρο.
Μη γεράσεις Άννα, μη γεράσεις..."

• -Να έρθεις βέβαια!θα σου έχω αφήσει και γάλα με κουλουράκια όπως κάνω στον Άη-Βασίλη..και ευτυχώς για τα γηρατειά έχω ακόμη μέλλον..παρακάτω γιατι κουράστηκα και να γράφω..

-"...Ρούχα λευκά, βιαστικά μαζεμένα, λίγο πριν τη βροχή.
Μαζί τους χάθηκε και το φως.
Ένας σύντομος περίπατος, ακόμα...εκεί.Δίπλα στη θάλασσα.
Κι ύστερα...τέλος, τέλος. Κάνε κουράγιο, Άννα.."

• -Ακριβώς αυτό..ένας σύντομος περίπατος..κι ύστερα τέλος..ΤΕΛΟΣ..αυτό θέλω κι έγω..να έρθει ένα τέλος..κάνω κουράγιο..κάνω γιατι δεν παλεύεται αλλιώς το κάρμα μου..ή μάλλον το κάρμα μας..
• -"..."
• -Τι..?Το συγκεκριμένο τέλος θα αργήσει να έρθει...?λές ε?ίσως επειδή το εμποδίζουν οι λεπτομέρειες..
• -"...."
• -Ναι ναι καλά κάνεις και ρωτάς..στην περιπτωσή μας λοιπόν, για να σου λυθεί και η απορία, το τρίο ειναι "κάρμα-περίπατος-κουράγιο" και για να είμαι πιό λεπτομερής "ο καρμικός αυτός περίπατος θέλει κουράγιο".
• Το διαθέτεις?
• -"...."
• -Μμμ..το περίμενα..τελικά το τέλος ήταν πιο κοντά απ'όσο νόμιζες ε?
  

Σε φιλώ μάγκα μου.Καληνύχτα.